avondrood

Heel ijverig doe ik mijn best om 's avonds niet op te merken dat het al vroeger donker is.

Ook 's nachts wanneer ik er even uit ga, wil ik niet zien dat het om vier uur in de morgen niet licht is.

Voorbij, de nachten waarin ik kon lopen van voor naar achter en aan de voorkant nog licht zag van de avondzon. Tegelijkertijd aan de achterkant het eerste ochtendlicht zittend op de rand van de daken van het huizenblok.

Nog koester ik de extra lichturen van de zomer. De open ramen en deuren waardoor licht en lucht binnen komen, de zomergeluiden van bijen en krekels, een vroege merel.