meer spinnenleed

De laatste kleur van de zomer in mijn tuin en de eerste van de herfst.
Iedere namiddag vind ik de grote spin die op mijn gezicht viel terug in een prachtig web. Een web met resten van ingesponnen lijkjes.Precies voor de deur van de kas.
Iedere dag maak ik het stuk, met excuses aan de spin, maar ik moet toch dagelijks de planten daar water geven.

Morgen trouwt mijn buurvrouw Judith en ik ben er bij. Wat ik heel bijzonder vind.
En de dochter van mijn andere buurvrouw is aan het bevallen. De spanning daarbij, het afwachten, het hopen dat alles goed is, deelt zich op over de buurhuizen.

Ik houd mij bezig met de futiliteit van wat ik aan moet morgen.
Ik ben mij te buiten gegaan aan het kleren kopen, iets wat ik zelden doe. Ik kocht een herfstrok met een winterwitte jumper. Nu te warm. Een tuniek van transparante stof en een zwarte broek. Dat laatste ook te warm. Alles wat normaal in de kast hangt, hangt er nu buiten.
Zo bezig zijn met kleren? Ik ken mij zelf niet terug. Het is lang geleden dat ik een feestje heb gehad, dat zal het zijn.
Ik ga er nog een nachtje over slapen.
Morgen weet ik wel weer wat echt belangrijk is.













btemplates

0 reacties:

Een reactie posten