storm

Dat was een heerlijk weekje weg. Met ongelooflijk veel storm, felle zonnenuren en ook regen.

Al dertig jaar ga ik regelmatig naar Ameland. Ik vind het daar zo ontzettend mooi. Altijd het geluid van de zee; de hoge luchten waarin de roep van een vogel zo helder klinkt. Enorme wolkenluchten. En wat een storm. Eénmaal van de fiets geblazen en één dag met de bus gegaan. Maar verder, de uitdaging van de fiets en alles op alles zetten om tegen de storm in toch die duintop te halen.

Mijn kinderen zijn er zomers achter elkaar opgegroeid.

Mijn kleinkinderen zijn er geweest. Een schat van herinneringen bij elk duin, elk paard, iedere weg.

Bekende gezichten, weer een jaar ouder geworden, zoals het mijne. Een nieuwe generatie van winkeliers, die ik als kind gekend heb.

Mijn kinderen die met een lach begroet worden, waarna de jongste wordt bewonderd.

"En langs het tuinpad van mijn vader...." In die sfeer kom en ga ik. Ameland....