een leuke dag

Die dinsdag wilde Linde zo graag picknicken, oma kan dat ?

Dus had ik leuke kartonnen bordjes om van te eten. Zorgde ik voor een 'pel' eitje, warme worstjes, een lekker broodje en mandarijntjes. Natuurlijk geen picknick zonder ijs. Maar er was meer.

Samen met vriendin José gingen wij met de auto naar een tuincentrum in Soest, waar echte dieren waren, veel kerstglitter en warme chocomel met slagroom.

Ze mocht de kuikentjes bewonderen, cavia's en konijntjes aaien, de ezels,kalfjes en shetlandponies toespreken en voor haarzelf en broer Tobias een kerstbal uitzoeken.

Daarna naar huis om te picknicken.

Ook nog de kerstboom bewonderen bij José, want deze oma heeft geen kerstboom, alleen maar takken en verlichte huisjes op de boekenkast.

Om vijf uur werd ze weer op gehaald en nam, helemaal gelukkig, een tas vol schatten mee. Nog twee chocokerstballen van José en twee kerstkransjes uit mijn la.

Tobias mocht voorin in de auto zitten en toen gebeurde het. Zij wilde voorin zitten, nu, meteen.

Dat gaat niet, lief kind, zei haar moeder, jij bent niet groot genoeg.Dat was tegen het zere beentje.

Krijsen, schreeuwen en weigeren in de auto te stappen, van engeltje naar furie. Als zij voorin wilde zitten, dan zou ze ook voorin zitten.

Totdat haar moeder er genoeg van kreeg. Morgen mocht zij voor, een klein stukje, nu zit Tobias daar en of ze maar even wilde opschieten.

Met alle drama waarover een miskende driejarige beschikt liep ze naar de auto en zei:

"En ik heb óók al geen leuke dag gehad"!

Ik kon natuurlijk niet in de lach schieten, het nest....ik kreeg haar meest koele blik en met het air van een primadonna schoof ze de auto in.

Ik liep naar binnen, schonk mijzelf een redelijk glas Martini in en legde mijn voeten op de tafel.