onbeschreven

Het nieuwe jaar ligt voor mij, onbeschreven.

Twee nieuwe agenda's, waarin ongetwijfeld de loop van dit nieuwe jaar haar verhaal in krijgt.

Wij spreken van het jaar, onzijdig, in het frans is het l'année, vrouwelijk. Ik schrijf dus inderdaad haar verhaal. Dit terzijde, maar het lijkt of ik onbewust dus toch een voornemen heb gemaakt. Goed op mijn taal letten.

Twee nieuwe agenda's dus. Eén grote voor bij de telefoon, met foto's van James van Leuven: Nederland natuurland en een agenda die in mijn tas past, met foto's van miniaturen.

Ooit verkocht ik op een boekenbeurs van mijn middelbare school twee boeken, waar ik een dag later al spijt van had. Mijn boek Nederlandse literatuur met prachtige miniaturen geïllustreerd en mijn engelse lesboek Highroads of English Literature met prachtige gezegden.

Zoals "do not dazzle other road users". Altijd onthouden en ik rijd niet eens auto.

Of "not my cup of tea", wanneer iets mij niet aangaat.

"It is raining cats and dogs", ik zie het voor mij. Toch anders dan de pijpenstelen die het bij ons regent.

Twee nieuwe agenda's dus.

Nederland Natuurland en willekeurig opengeslagen een foto van drie jonge knobbelzwanen in een meer, denk ik, met op de achtergrond kroos op het water en een groene begroeiing.

Er staat al een woord geschreven op de eerste datum naast die foto: plastic. Wij gaan hier in M'broek ook het plastic scheiden van de rest van het afval. Een goede zaak met jonge zwanen in de buurt en dat geldt voor alles wat jong en nieuwsgierig is en leren moet dat zwervend plastic dodelijk is.

Mijn kleine agenda voor in mijn tas, ligt ook willekeurig opengeslagen bij "Exotische mensen"van Jacob van Maerlant, Der Naturen Bloeme, 1450-1500.

Een beeld uit een wereld ver verwijderd van onze wereld. Maar toch, de huidige zou niet kunnen bestaan zonder de wereld van de middeleeuwen of zoals de tijd van Jacob van Maerlant, de vroege renaissance.

Men kan niets overslaan. Het één komt voort uit het ander.

Kunstenaars die zeggen : "Ja, dat is vroeger werk, daar sta ik nu niet meer achter", hebben mij altijd hogelijkst verbaasd. Want wat zij vandaag maken komt voort uit waar zij mee begonnen zijn. Hoe kan je je groei, je ontwikkeling ontkennen.

Dit is een totaal andere tekst geworden dan waar ik aan dacht. Ik heb het laten gebeuren, mijn gedachten zijn aan het meanderen geslagen.

Misschien door oudejaarsdag die heerlijke uren herbergt, misschien door de wijnen die 's avonds rijk vloeiden, de vriendschap van het moment.

Mijn oude jaar is aangenaam uitgeluid en deze tekst is mijn eerste actie in het nieuwe jaar.