tijd


9 april 2010


Gisteren sloeg het ineens toe, het besef van het tijdelijke.
In bus 62 om precies te zijn. Ik kwam terug van een ziekenhuisbezoek aan mijn oude naamgenote. Vocht achter de longen, zo benauwd dat ze dacht, dit red ik niet en zelf 112 belde, midden in de nacht.

Er gaan veel lijnen van het VU-ziekenhuis naar het CS van Amsterdam of het Amstelstation. Ik koos voor de bus naar het Amstel omdat ik dan even een stukje sentimental journey kan volgen.
Inzicht komt altijd wanneer je er niet op berekend bent.
Natuurlijk, de leeftijd begint te komen en zoveel mensen, jonger dan ik, zijn mij al voorgegaan.
Het kan bijna niet anders dat gedachten aan mijn eigen dood mij van tijd tot tijd overvallen.
Abstract en ik laat het meteen weer los, ik ben gezond.

Sentimental journey.
Vanuit een warme bus keek ik naar het Victoriaplein,Amsterdam Rivierenbuurt, dat heerlijk in de zon lag. Er liepen veel mensen. Een klein kindje aan de hand van haar pappa, scholieren tussen het verkeer door laverend op de fiets, mensen van middelbare leeftijd en tot twee maal toe een zeer bejaard paar. Langzaam schuifelend, hoe lang nog?

En ineens zag ik die lege plek over het plein. Het plein van mijn Hans.
Dààr liep hij, fietste hij, kocht wat lekkers in de Rijnstraat bij de nachtwinkel.
Een visuele leegte die ineens duidelijker zichtbaar was dan zijn dood, zoveel jaar geleden.

Daar worden zijn sporen gekruist door mensen die hem nooit gekend hebben, nooit gehoord of aangeraakt. Dood zijn is er niet meer zijn en het leven dat door gaat met mensen die handelen,lachen en net zo druk zijn met hun leven als jij was met het jouwe.
Ofschoon ik weet dat het raar is, vind ik er nog steeds iets oneerlijks aan kleven, aan dood gaan.
Kristien Hemmerechts schrijft in haar boek De dood heeft mij een aanzoek gedaan, dat met het leven de moeder haar pasgeboren kind ook de dood geeft. Een wetmatigheid.
Misschien moet je heel oud zijn, of heel erg ziek om op den duur die wetmatigheid acceptabel te vinden.
Er is moed voor nodig om oud te worden, wijsheid om het leven los te kunnen laten.








btemplates

0 reacties:

Een reactie posten