brood en spelen






17 juni 2010






Het werk vordert gestaag. In de vrije uren van de buurmannen en dat moet niet worden onderschat. Zelf ben ik ook,op mijn manier, in de tuin aan het afbreken.Ofschoon er iets moois voor in de plaats komt vind ik het ook een emotioneel proces. Het kleinste torretje dat ik ontdek zet ik veilig weg en wordt een wegvluchtend moment.

De waterbak met kleine sproeier, die nu verleden tijd is herbergde nog een jonge pad die er niet meer uit kon, mijn schepnet was nergens te vinden. Dus, voor ik dat domme ding met mijn handen, waar hij steeds weer uitsprong, te pakken had, was ik twee stijve knieën verder.

Gelukkig is er dan 's avonds een maaltijd om te ontspannen en een vriendin om mee te eten.
Morgen weer een dag om energie om te zetten in sjouwen.
Zo wordt langzaam maar zeker de oude stand van zaken weggewerkt om plaats te maken voor iets nieuws.
Als alles gedaan is moet de bouwploeg met aanhang maar uitgebreid komen eten.

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten