regen

10 juni 2010





Op het moment dat ik in Amsterdam op het CS uit de trein stap loost een wolkbreuk al zijn regenwater. Natuurlijk geen paraplu bij mij, zo lastig. Zeker in een overvolle stad als Amsterdam.
Lijn 16 wil ik hebben om langs al mijn bekende oude plekjes te reizen voordat ik in het VUmc
aankom.
Opgegaan in de massa sta ik op de onder water gelopen tramhalte en het onvoorstelbare gebeurt. De eerste lijn 16 meldt "sorry, geen dienst" en rijd ons voorbij, een golf van water over onze voeten spattend. De tweede, de derde lijn 16 hebben ook geen dienst en hebben een even grote golf water. Achter ons trekt ook een tram op. We worden aan twee kanten belaagd.
Lijn 24 brengt redding. Iets minder sentimental journey, maar hij rijdt ook naar het VUmc. Helemaal voorin een zitplaats met panorama uitzicht. Alleen, de tram loopt vol met touristen die bij elkaar hokken en een hangplek vinden, precies voor mijn neus.
En toch... gedachten en rails glijden aan mij voorbij, herinneringen komen in beeld en in geur.

De oude Ati weet niet dat ik kom en het effect van mijn verschijning, is zoals ik hoopte.
Ik kan haar troosten en voeren, als een ziek vogeltje en dan ineens is daar die sterke humor van haar en laat weten "ik ben er nog en als het aan mij ligt blijf ik nog".

De terugreis verloopt zoals de heenreis. Vertraging en een overvolle tram. Maar ik heb genoten van die rit met een natgevulde tram, de onvervalste amsterdammer die hem bestuurde, de regendruppelruiten die mij door mijn verleden voerden naar het station, de verbinding met mijn heden.

a.vanmeerkerk@zonnet.nl

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten