gedogen

5 augustus 2010

Gedogen, daar gaat dit land aan kapot, zei mijn broer zo'n 30 jaar geleden al.
Voor alles ongeveer was een excuus te vinden. Hij werkte met jonge draaideurkriminelen, vond dat straf, wanneer verdiend, dan ook straf moest zijn en deed daarna alles om zo'n kind, binnen de straftijd stof tot denken te geven om zijn/haar leven een betere draai te kunnen geven.
Nu gedogen wij anders.
Alle VVD corrifeeën slikken Wilders in om maar te regeren en krijgen niet eens keelpijn van alle halve en hele leugens die ze uitkramen om zichzelf te rechtvaardigen.
Verhagen zit ook zo zacht op het pluche dat hij de punaises van zijn draaikonterij voorlopig nog niet voelt.
Binnen het CDA gaan stemmen op die zich tegen een minderheidskabinet met gedoogsteun verzetten. Waarschijnlijk doen zij dat voor de goede sier, om hun publiek koest te houden. Ik vertrouw ze niet.
Eerst zien wat het regeerakkoord inhoudt. Hoezo, regeren is toch vooruitzien?
Ik moet vooral denken aan de vlammende rellen in de franse voorsteden van o.a. Parijs.
Kom nou toch, zegt Nijpels, in ons land? Onmogelijk!
Nooit gehoord van het verdronken kalf en de put?
Wij zien toch al het resultaat van groepen met de nek aankijken, dagelijks, in de stad en op TV?
Ik voel mij vreselijk bekocht. Stemmen vond ik altijd een noodzaak, gezien de strijd om het vrouwenkiesrecht in het verleden. Daar ga je niet zomaar aan voorbij. Dat heb ik ook altijd mijn dochters voorgehouden. Zij stemmen.
Sara werd 18 en de gemeenteraadsverkiezingen stonden voor de deur.
Zij had met stralende ogen verteld dat ze wist op wie zij ging stemmen: Henk Westbroek, die had goede plannen! Iedere keer wanneer ik dat gezicht op TV zie moet ik er aan denken.
Was het twee maanden later dat hij bekende dat het maar een grap was geweest en hij weer vertrok.De windbuil! Zo ga je niet met de stem van mensen om.
Dit jaar stemde ik op Cohen. Ik zal het nooit meer doen.Misschien had hij toch beter burgemeester kunnen blijven.

a.vanmeerkerk@zonnet.nl