kerstboom



11.12.2010

Gisteren weer sinds jaren een kleine kerstboom gekocht. Ik wilde er een vogelboom van maken. Onder mijn overkapping kan immers niets verregenen.
Sinds de dood van mijn man heb ik geen geluk meer met een kerstboom. Heel praktisch koos ik voor een kunstboom die ik zelf in elkaar kan zetten. Dacht ik. Het werd een ramp en ik gebruik nu alleen de takken.
Maar nu, een kleine boom gekocht om vanmorgen te ontdekken dat de takken te dun zijn en de boom te klein is, voor vogels. Dus van de krentenboom een vogelboom gemaakt en het kerstboompje met lichtjes, stenen engeltjes en rood lint versierd en 's avonds, als alles donker is, staat het best leuk.
Wat een verschil met vroeger, toen de kinderen nog klein waren.
Wanneer het donker werd, gingen wij met z'n allen naar de kerstboommarkt, zochten een mooie boom uit, legden hem op de fiets en liepen in processie terug naar huis.
Pappa voorop bij het stuur, mamma achteraan en aan weerzijden de kinderen.Zij kregen een piepklein boompje dat ze zelf mochten versieren, voor op hun kamer. Het hele huis werd trouwens versierd, van de voordeur tot aan het zolderraam. Aan de zoldertrap kwamen rode linten te hangen, we woonden in kerst, dat duurde tot nieuwjaarsdag.
Van grove chamotte maakte ik een simpel stalletje met kleine figuurtjes en een os en een schaap.De ezel wilde niet lukken.De wijk was nog maar half afgebouwd in die tijd en ik haalde sintels van de nog niet geasfalteerde rijweg, bij wijze van onherbergzaam land. De stal bestaat nog, ik bakte hem op 900 graden in mijn eigen oven en liet hem ongeglazuurd.
Mijn tradities zijn in mijn verleden gebleven, de kinderen met hun gezinnen maken nu hun eigen tradities, waar ik ook deel van uitmaak.
Ik vond oude foto's van het pre-digitale tijdperk en heb ze bij deze tekst gezet.
Een beetje heimwee naar wat eens was, komt in deze tijd wel eens om de hoek kijken.
Dat is niet erg. Ik koester het goede, van toen en van nu.

btemplates

0 reacties:

Een reactie posten